ჩემი მამიდაშვილისშვილი ხალხს და ცხოველებს კლავს, მაგრამ ეს მარტო მე ვიცი და ვცდილობ სხვებსაც გავაგებინო, რომ ბავშვი ფსიქოლოგთანაა მისაყვანი. ის ხვდება, რომ რაღაც გავიგე. საბოლოოდ, სიმართლეს ვამბობ, მაგრამ არ მახსოვს ეს ამბავი როგორ მთავრდება...
***
სახლიდან გავრბივარ: ჩანთაში ფულს და ტანსაცმელს ვყრი, ფანჯრიდან ვიპარები და არაგვის ქუჩამდე ტაქსს მივყვები. დაბადების დღეზე ვარ დაპატიჟებული, მაგრამ მანამდე სადღაც უნდა შევიარო. საჩუქრად "ადიდასის" სუნამო და დეოდორანტი მიმაქვს... დაბადების დღეზე მუსიკალური ცენტრი აქვთ, მაგრამ დისკები არა და მთხოვენ, მე წავიღო...
მერე აღარ მახსოვს, არადა საინტერესო სიზმარი იყო, დაძაბული...:(
No comments:
Post a Comment